Afgelopen donderdag was het zover: het TV-debuut van S.V. Mens! Een paar weken geleden zijn we benaderd met de vraag of wij een live-aflevering van PAUW wilden bijwonen. Natuurlijk lieten we deze kans niet aan ons voorbijgaan. Met 15 man zijn wij afgereisd naar het Westergasterrein, waar we eerst een rondleiding kregen door de studio van PAUW en De Wereld Draait Door. Het was erg leuk om deze studio’s een keer in het echt te zien. Hierna konden wij tijdens het wachten op de uitzending genieten van een gratis drankje en overheerlijke bittergarnituur, waar onze voorzitter erg blij mee was. Vooral de Crunchy Chicken viel erg in de smaak.

Naarmate de tijd vorderde werd iedereen steeds zenuwachtiger. De okseltjes werden natter, de hoofdjes begonnen te glimmen en de hartjes sneller te kloppen, want het TV-debuut kwam steeds dichterbij. Toen was het moment daar: we werden opgehaald en naar de studio gebracht, waar we na een security check door een pittige dame naar onze plekken werden geleid. Vervolgens hadden we een half uur om uit te vinden in welke houding we het beste konden zitten om het 50 minuten lang vol te kunnen houden zonder rare bewegingen te maken op de landelijke televisie. Ik had daar persoonlijk moeite mee, aangezien de pittige dame mij op een zeer oncomfortabele, ietwat te hoge kruk had geplaatst. Gelukkig hadden wij een zeer lang persoon in ons midden die maar al te graag met mij wilde wisselen. Dat heb ik geweten. Want van een plek aan de zijkant ging ik opeens naar een plek in het midden. In het midden, recht achter onze grote vriend Pauw. Het was een leuke plek, tot ik er na de uitzending door appjes en screenshots van mijn ouders achter kwam dat ik, samen met een paar andere Mens-leden, de helft van de tijd vol in beeld was.

Als je zin hebt om dit te zien en nog meer Mens-leden te spotten, hier is de link: https://www.npo.nl/pauw/05-04-2018/BV_101385970

Al met al heb ik een hele leuke en gezellige avond gehad (al was dat tijdens de uitzending niet van mijn serieuze gezicht af te lezen). Dit soort activiteiten zijn zeker voor herhaling vatbaar!

Dames en heren, het is zo ver. HET IS LENTE! Precies een week geleden is de zomertijd ingegaan en dat betekent dat we weer na het eten nog buiten mogen spelen. Ik ben blij dat we de kou achter ons kunnen laten (hopelijk), want wat was het toch akelig koud af en toe… Komend weekend zijn de voorspellingen in ieder geval veelbelovend (zaterdag 18 graden en zon, ja ja).

Gisteren en vandaag was het natuurlijk Pasen! Dit betekent een onbeperkte voorraad chocolade eitjes en uitgebreid brunchen, lunchen en dineren. Lekker, maar nu moet ik komende week wel een dagje extra naar de gym (fitlife). Mocht je nou nog honger hebben na het paasweekend bij je ouders, dan heb ik hier een heerlijk recept voor jullie. Zoals sommige van jullie weten, heb ik een vriendin uit Brabant (hier kan zij ook niets aan doen..). Wereldberoemd in Brabant is Bakker Betty. Zij heeft afgelopen week een knaller uitgebracht, en deze wil ik jullie niet onthouden: een frikandellenpaasbrood (voor de spijs haters)

http://www.omroepbrabant.nl/?news/2764761213/Frikandellenpaasstol+als+paasontbijt+Alles+met+een+frikandel,+dat+lust+ons+Betty+wel.aspx

Niet alleen de lente, maar ook het festivalseizoen is begonnen. Dit is afgelopen vrijdag geopend met Paaspop in Brabant en DGTL in Amsterdam. Vele festivals en feestjes zullen gaan volgen de komende maanden, maar een van de beste feestjes is al over minder dan twee weken, namelijk op 12 april. Dan vindt een van de meest schittermagische evenementen plaats op de VU: DE MEXIQUILA! Dus haal je sombrero alvast uit de kast, laat je snor staan (ook de vrouwen) en neem je sambaballen mee naar Mens om dit prachtige feestje mee te maken!

Adios, amigos!

Heyhey!

Tijd voor de blog van vandaag! Het is mijn beurt om de laatste, eerste bestuursblog schrijven. Met al zes top blogs voor mij is dit best lastig, want dan moet jij ook maar eens een goed verhaal zien te verzinnen. Hoe moeilijk kan het zijn? Antwoord: best wel heel erg moeilijk! Ik schrijf veel, maar altijd songteksten, gedichten en geen verhalen! Voor mijn eerste blog stap ik dan ook niet helemaal uit die comfortzone. Here we go!

Waar gaan we over schrijven vandaag?
Dat was voor mij een moeilijke vraag.
Ik was vrij inspiratieloos.
Daarom dat ik een gedichtje koos.

Spelletjes spelen is voor iedereen.
Hoor bij een team of speel een-op-een.
Raad de kaartjes en doe het snel!
Zie het fruit en sla op die bel!
Een bingo maakt de sfeer nog beter.
Al klopt de controle voor geen meter.

Alles gemist? Wees er dinsdag bij!
Kom naar de mens-lunch en krijg een (paas)ei!

Nou daar is ie dan! Ik zei dat ik vaak gedichtjes schreef. Niet dat ik er goed in was ;)
Ik hoop jullie allemaal op de mens-lunch te zien!

X Chayenne

Ave fraters,

Daar zit ik weer, schrijvend (typend) achter mijn laptop, alsof het mijn baan is. Ik heb nog nooit zoveel geschreven sinds ik bij S.V. Mens zit en ik heb filosofie als eindexamenvak gehad, dus dat zegt veel. Ditmaal niet voor de Anthropos of het aanwezigheidsbord, maar voor de bestuursblog! Schets van de situatie: ik, gezeten op de beige getinte bank in TK-18, omringd door tweedejaars die fanatiek aan het presidenten zijn. Voorproefje voor aankomende donderdag, want dan is het zover! Spelletjesavond is in aantocht. So lock up your daughters, lock up your wife, ’cause hansiepansie is on the loose… Ik daag jullie bij deze allemaal uit; ik ben bereid (bijna) elk spel tegen jullie te spelen, van 30 seconds tot wie is het tot poker. Ik hoop dat jullie er klaar voor zijn, want ik ben al weken naar dit fenomeen aan het toeleven. Het wordt de avond van jullie leven; tranen zullen overvloedig vloeien en kreten van vreugde zullen volop klinken. Om 18:00 zal voedingsstof geleverd worden in de vorm van pizza, zodat we er weer tegenaan kunnen (doorgeven welke pizza aan de AC voor 12:00 donderdag!). En alsof het nog niet te mooi is om waar te zijn, is er als kers op de taart een BINGO. Inclusief prachtige prijzen en oogverblindende bingomeesters.

Nu ik jullie hopelijk allemaal overgehaald heb een poging te wagen mij te verslaan met welk spel dan ook, wil ik jullie erop wijzen dat de nieuwe Anthropos weer in de Mens-kamer ligt! Hier kunnen jullie puike verhalen over alle activiteiten van afgelopen paar weken en een voorstelrondje van het bestuur vinden, zodat jullie een beetje een idee hebben van wie wij nou eigenlijk zijn: mentaal-probleem (kastoe) voorzitter Arjan, woordgrapjes fanaat secretaris Renske, onwijs grappige dancing queen penningmeester Maaike, allerliefste “luchtalarm” vice-voorzitter en commissaris Onderwijs Chayenne, immens iconische commissaris Intern Aida, Postergod (Krikkelaar) commissaris Extern en commissaris Promotie Wisse en ik, commissaris Mens-kamer, zal geen woorden wijden aan mijzelf, jullie mogen maar aan de rest vragen wat er van mij gevonden wordt :) Wij zitten inmiddels alweer officieel 42 dagen (het antwoord op alles, het moest zo zijn!) met elkaar opgescheept en om te zeggen dat het erg gezellig is, zou een understatement zijn. Tussen al het harde werk door is er altijd tijd voor een veel te slechte grap waar wij allemaal erg goed op gaan. Ik heb erg veel zin in aankomende maanden en we maken er een jaar van waarbij orkaan Wilma verbleekt.

Liefs,

Daniëlle

Lief dagboek,

Ik beken, ik probeer de Mens-kamer te veranderen in een plek waar ik permanent zou kunnen wonen. Mensen hebben al opmerkingen gemaakt over de eerste stappen van mijn masterplan, dus nu wordt het tijd om zoals elke goede supervillain de rest van het plan uitgebreid toe te lichten in een dagboek-achtig verhaal mocht ik vroegtijdig verdwijnen.

Wat is het eerste wat je in een huis nodig hebt? Sloffen en eten. Zie aan, de eerste stappen die al gezet waren op de weg naar een goedkope woning in Amsterdam. De hele koelkast vulde ik met mijn eigen eten, ik bakende mijn territorium af met mijn sloffen. Volgende stap was het volledig overnemen van de koelkast, en het naar mijn hand zetten van het streepsysteem voor een oneindige toevoer aan chocorepen. Dit moest echter wachten; ik moest oppassen voor argwaan onder de leden. Zoveel rondgehang in de ledenkamer kon alleen maar vragen oproepen, maar mensen zouden me niet verdenken als ik het bestuur zou infiltreren, die hóren natuurlijk bij Mens te ‘leven’. Een ultieme vermomming. Binnen deze functie kon ik bijvoorbeeld goed lobbyen bij de Commissaris Mens-kamer voor een beter koffiezetapparaat. Ik kon voorstellen om een TV in de ledenkamer op te hangen zodat ik niet meer op mijn kleine laptopscherm hoef te Netflixen. De laatste stap zou zijn om een ander slot te installeren zodat ik de enige was met toegang tot de kamer.

Hopelijk heeft nog niemand mij door. Als iemand het toch in de gaten krijgt zal ik gedwongen zijn diegene de mond te snoeren. Tot die tijd zet ik mijn snode list gestaag voort.

Wisse

Lieve allemaal,

Ook ik mag eraan geloven om een blog te schrijven. Vroeger hield ik van schrijven, maar door de jaren heen ben ik mijn liefde voor schrijven een beetje verloren. Wie weet vind ik die liefde weer terug door het schrijven van de blog.

Onderhand zijn we alweer bijna één maand bestuur, wat vliegt de tijd toch snel. In deze maand hebben we een hoop gedaan: borrels van andere verenigingen bijgewoond, eigen Mens-activiteiten, CoBo’s bijgewoond, bestuurszaken, sociaal leven buiten Mens (ja dat bestaat ook nog) onderhouden en toch ook nog ergens school tussen proppen. Door al deze activiteiten was ik eigenlijk alleen thuis om te slapen, wat tot de leuke grapjes van mijn ouders leidde: ‘Oh woon jij ook nog thuis?’, ‘Wow jij bent ook weer eens thuis’,  ‘Wat is dit nou Aida is ook weer eens thuis’. Gelukkig is de agenda na deze week een stuk rustiger, zo houden we mams en paps ook een beetje tevreden.

Iets wat ons de afgelopen tijd bezig heeft gehouden was de voorbereiding van onze eigen constitutieborrel! Vol goede moed stonden we om 11 uur klaar om de hele Mens-kamer te strippen. Ik kan je zeggen dat is veel werk, maar met veel doorzettingsvermogen en de hulp van lieve leden was dit zo gedaan. Ik spreek voor ons allen als ik zeg dat het een geslaagde CoBo was. Nog even een shout out naar onze geweldige bewakers, bestuur ’17, de nuchterdiensten en de verantwoordelijkheidsdiensten. Door jullie hebben we de avond overleefd, thanks guys veel liefde <3

Na de CoBo gingen we nog door naar Il Caffe, wat de volgende ochtend een minder goed idee bleek te zijn, aangezien we om 7 uur ’s ochtends al klaar stonden om de boel weer schoon te maken en weer in te ruimen. Dit verliep allemaal wel soepeler dan verwacht, waardoor ik nog een welverdiend dutje kon doen, genieton.

Nu onze CoBo voorbij is kunnen we weer focussen op andere dingen zoals de eerste Mens-lunch onder leiding van bestuur ’18! Lekker poffertjes vreten met z’n allen, wie wil dat nou niet?
Verder is vrijdag de informatiebijeenkomst van ssMNW, waar twee oud organisatoren hun ervaringen met jullie zullen delen. Kom vooral langs, check het facebook evenement voor meer informatie.

In een maand hebben we al zo veel gedaan, nieuwe mensen ontmoet en heel veel panty’s gekocht. Ik ben benieuwd wat de rest van het jaar ons gaat brengen. Ik heb er in ieder geval veel vertrouwen in!

JOE

Aida

Joehoe allemaal,

Wat leuk dat jullie de tijd nemen om eventjes deze prachtblog te lezen, wel met gevaar voor eigen leven aangezien ik nog nooit zoiets heb gedaan en van nature nu niet echt een schrijver maar meer een prater ben. Ik ben soms stil, maar als ik wat bier op heb en ik ben op mijn gemak dan kom ik helemaal los. Zo kreeg ik afgelopen week tijdens het prachtvak  Studie en loopbaan te horen dat ik humoristisch ben. Misschien is dat zo’n karaktereigenschap die je zelf niet doorhebt, maar daardoor juist extra leuk is om te horen te krijgen dat het wel zo is.

Met wat biertjes op schaam ik me voor vrij weinig dingen en ga ik hele rare dansjes doen heb ik zo vernomen van een aantal mensen. Helaas was hier ook beeldmateriaal van en denk ik dat ik niet kan ontkennen dat dit inderdaad zo is. Gelukkig bestaat er zoiets als Snapchat waarbij je de volgende dag alles kan terugkijken van wat een ander je gestuurd heeft (echt super…) en zie je wat je zelf hebt aangericht.

De eerste twee dagen van deze week waren al meteen erg druk. Op maandag hadden we de COBO van MFVU en dinsdag de Après-ski borrel met veulll Flügel. Beide waren erg geslaagd en vooral op de Après-ski kunnen we tevreden terugkijken. Op de borrel merkte ik al meteen wat voor verantwoordelijkheidsgevoel het bestuur je geeft. Tijdens de borrel waren de lampen boven de bar gebombardeerd tot een soort boksballen en het enige gevoel wat ik had was ohjeeee, dadelijk vliegen ze door de ruimte. Eerder had ik hier smakelijk om kunnen lachen, maar nu was er een gevoel in me wat naar boven kwam waarvan ik niet wist waar het vandaan kwam.

Toch is alles nog wel wennen en moet je met veel meer dingen rekening houden dan je op voorhand bedenkt. Zo moet je niet vergeten je huissleutels uit de BK te halen wanneer de VU sluit, moet je vooral niet vergeten je brood op te ruimen wanneer je weggaat en moet je, ik spreek uit ervaring, geen hele aparte opmerkingen maken. Zie de titel zeg maar….zoiets krijg je namelijk nog erg vaak te horen 😉. Maar ook serieuze zaken zoals de menskamer netjes houden, studenten helpen met vragen en afspraken maken horen erbij.

Ik ben nu ongeveer drie weken penningmeester en het is wennen geweest, maar ik had het nu al niet willen missen. Zoveel mensen die je ontmoet, dingen die je leert doen en vergaderen. Ondanks dat we elkaar binnen het bestuur pas kort kennen, is er nu al een hele goede band en leer je de mensen uit je bestuur heel anders kennen. Zo heeft onze voorzitter een hartje van goud en kan onze commissaris Mens-kamer heel goed biertjes drinken en heeft de communicatie-skills van een pro.

Voor nu is eventjes mijn inspiratie op en zit mijn lange treinreis er bijna op. Ik hoop dat jullie deze blog met plezier hebben gelezen en ik zie jullie snel!

Houdoe!

Xxx Maaike